17 augustus: Fairbanks

op pad. Erg veel geloof hechtten we niet aan die extreme rijtijd. Het is 100 km naar de grens met Alaska en dan nog zo’n 530 km naar Fairbanks. De top of the world highway is af en toe adembenemend, je rijdt soms op de kam van een gebergte, met links en rechts van je diepe dalen. Grote stukken zijn gravel, dat vereist wat techniek, oppassen in de bochten, maar goed vaart houden om de ribbels soepel te verwerken. Op deze zondag is het rustig op de weg. Na een prachtige rit bereiken we de Alaska Highway naar Fairbanks.

Vlak voor Fairbanks passeren we het plaatsje North Pole – hier staat het huis van de kerstman, dus dat moesten we even bezoeken. Eenmaal op bestemming wacht ons een verrassing: op het terrein van het hotel (een convention centre, eigenlijk) staat een museum vol historische auto’s. Een prachtige collectie, vanaf de uitvinding tot modellen uit midden jaren 30, en in perfecte conditie.

We geven een interview dat de volgende dag ook in de krant verscheen. Zie http://www.adn.com/article/20140818/dozens-vintage-volvos-roll-fairbanks-after-long-drive-panama. 

In het museum ontmoetten we een Nederlandse dame die hier woont en via familie van onze komst wist. Ze had van alles willen organiseren, maar kreeg daarop niet voldoende response. Op haar initiatief gaan we nu proberen om op de dinsdag (na terugkeer van de teams die naar Deadhorse gaan) alsnog een soort parade te houden met oude auto’s, waaronder onze volvo’s.
Waar in de vorige reis (Zuid-Amerika) veel activiteiten in de aankomstplaatsen waren, lijken we hier kansen te missen. Individueel ondervinden we heel veel belangstelling, maar veelal bleken de lokale mensen niet op de hoogte van onze komst.